0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

2025-2026 eğitim öğretim yılı 1 Eylül itibariyle başlıyor. Her yıl olduğu gibi bu yıl da hayata geçirilecek yeni uygulamalar var. Öğretmenlerin kılık kıyafetinden tutun da öğrencilerin üniformalarına kadar uzanan bu uygulamaların çoğu içerikle değil şekil ile ilgili.

Okullarımızda tek tip üniforma zorunlu hale getirildi. Yerinde bir karar oldu olmasına ama üniformalarda okulun ismini taşıyan arma olmamasını anlamlandırmak güç. Bir gencin öğrenci olduğu belli olsun ama hangi okulun öğrencisi olduğu neden belli olmasın? En ufak bir olayda o olay hangi bakanlığın alanına giriyorsa yetkilileri sırtına reklam almış futbol takımı edasıyla giydikleri yeleklerde bakanlığının ismini taşıyorken öğrenciler neden okullarının isimlerini göğüslerinde taşımasın ki? Daha doğrusu neden bir bakanlık bunu istesin ki? Bakanlık, yokluklar içerindeki okuluna katkı sağlamak amacıyla aile birlikleri yoluyla arma için bağış talep eden idarecilerine önlem mi alıyor acaba? Çözümün armayı kaldırmak değil de okullarımıza yeterli kaynağı sağlamak olması gerekmez mi?

Üniformanın tek tip olması yeterli görülmeyerek öğrencilerin giyeceği ayakkabıların da tek tip olacağı konuşuluyor. Şu önceden belirtilmeli ki üniformayı kaldırıp serbest kıyafeti getiren bu iktidardı, gelin görün ki serbest kıyafeti kaldırıp üniformayı geri getiren de yine aynı iktidar oldu. Üniforma olmalı mı sorusuna eğitimcilerin ortak cevabı evet olacaktır. Eğitim bilimleri de böyle söylüyor.

Peki, öğrencilerin ayakkabısı da tek tip olmalı mı? Bu arada ücretsiz verilecekse bence olabilir ama ayakkabıya gelene kadar tek tip olması gereken o kadar çok şey var ki. Öğrencilerin ayakkabıları tek tip olacağına Türkiye’deki her okulda öğrencilere verilecek ücretsiz öğle yemeği tek tip olmalı. Anaokulundan liseye her öğrenci tuvaletinin sıvı sabunu, tuvalet kâğıdı, kâğıt havlusu ve çamaşır suyu ve sağlığa uygunluk seviyesi tek tip olmalı. Velilerden istenen ihtiyaç listesi var ya, hani bulaşık makinesi deterjanından fotokopi kâğıdına kadar her şeyin yazılı olduğu o liste, işte bu liste de tek tip olmalı yani boş olmalı, hatta hiç liste diye bir şey olmamalı. Kredi kartı geçer hale gelen okul kantinlerinde mikroskop altında neşterle kesilmiş sucuklu tost değil de günlük kalorisi hesaplanmış sağlıklı yiyecekler almaya yarayacak ve her öğrenciye aylık olarak ücretsiz dağıtılacak tek tip kartlar olmalı. Ayakkabı yerine öğrencilerin tuvaletten değil de koridordan temiz ve ücretsiz su içeceği sebiller tek tip olmalı. Her öğrencinin ayakkabısı değil de cebindeki harçlığın miktarı tek tip olmalı. Liseye girmek, üniversiteye yerleşmek ve kamuda görev almak için girilen sınavlar tek tip olmalı. Evet, onlar zaten tek tip de şaibesizlik ve güvenirlik açısından da tek tip olmalı. Mülakatlar tek tip olmalı, tanıdığı olmayıp yazılı sınavdan yüksek puan alanla yüksek mevkilerde tanıdığı olup düşük puan alana yapılan mülakatı kastediyorum. Olacaksa ayakkabılar yerine öğretmenler tek tip olmalı. Aynı öğretmenler odasında baş, uzman, kadrolu, görevlendirme, sözleşmeli, ücretli, proje okulu öğretmeni değil de öğretmen olmalı. Üstelik okullarda sadece öğretmenlik eğitimi almış kişiler olmalı yapılan protokollerle görev verilen eğitimden anlamayan şahıslar değil. Eğitim fakültesi mezunları zincir markette kasiyerlik değil de tek tip iş yapmalı, o da öğretmenlik olmalı. Eğitime hazırlık ödeneği de tek tip olmalı yani eğitim iş kolundaki tüm çalışanlara ödenmeli.

Tek tip olması gereken şeyler ne Saraçlar’daki dükkanlar, ne de çocuklarımızın ayakkabılarıdır. Tek tip olacaksa yukarıdakiler olmalıdır.

Olcay DAL

Eğitim-İş Edirne

Şube Sekreteri