0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Uzman Psikolog Nergis ÖZDİNÇ

İlişkilerde birey olabilmek, birlikteyken kendin kalabilmekle ilgili bir kavram. “Biz” olurken “Ben” kalabilmek, sosyal, kültürel, psikolojik, ekonomik gibi faktörden dolayı zor olabilir ancak ilişkilerde denge için önemli bir unsurdur.

Sağlıklı bir ilişkide, iki ayrı birey bir araya gelerek ortak bir hayat kurar. Bu ortak hayatta bireysel kimliğin kaybolmaması beklenir. İlişki içinde erimek, kendini ikinci plana almak, gölge gibi var olmak, sağlıklı bir ilişkide görmek istemediğimiz yapılardır. Kendini silmeden, kendi kimliğinle ilişkide var olabilmek ilişkiyi dengeli tutar. İlişkiden dengeli beslenme bu şekilde mümkün olabilir. Aksi olduğunda, zamanla bu durum fark edilmeye başlanır.  Sonrasında gelen rahatsızlık hissi ile konuşulduğunda sanki yeni bir problem oluşmuş gibi algılanır. “Biz hep böyleydik, şimdi ne değişti?”  Soruları başlandığında dengesizliğin verdiği zarar yeni fark edilir.

İlişkilerde sınırlar, bireylerin duygusal, fiziksel ve zihinsel alanlarını tanımlayan görünmez çizgilerdir. Sınırların olmaması demek, kendi isteklerinizden vazgeçmek, başkasının hayatına göre yaşamayı kabul etmek demektir. Aşırı katı sınırlar, duygusal mesafe ve yakınlıktan kaçınma olarak görülürken sağlıklı sınırlar, saygı, empati ve öz değer olarak karşımıza çıkar.

Kendi değerini bilmeyen bir birey, ilişkilerinde sürekli onay arama eğiliminde olabilir. Öz değerini bilen ve kendine saygısı olan birey; daha kolay hayır diyebilir. Kendi ihtiyaçlarını fark eder ve bunu daha kolay dile getirebilir. İlişki içinde kendini, duygularını ve isteklerini ifade etmekten çekinmez.

İlişkilerde birlikte zaman geçirebilmek çok kıymetlidir. Ancak sürekli bir arada olmak tükenmişliğe yol açabilir. Bu nedenle ilişki içindeki bireylerin kendini dinleme, üretme ve yenilenme süreçleri için kendilerine fırsat yaratabilmesi denge açısından önemlidir. İlişkilerde ayrı alanlara izin verilmesi destekleyicidir. “Ben” olabildiğimiz alanların olması öncelikle kendimizi, sonra ilişkimizi besler.

İlişkide kendini kaybetmek, ilişkideki tüm kararları diğerine bırakmak, kendi isteklerimizi ertelemek veya bastırmak, “O olmadan yapamam.” inancıyla hareket etmek, bağımlı bir ilişkinin zeminini oluşturur. Bağımlı ilişkiler duygusal yıpranma ve tükenmişlik hissi yaratabilir.

İlişkilerde birey kalabilmek için kendinize düzenli olarak şu soruları sorabilirsiniz; bu ilişki içinde ben kimim? Rolüm ne? Ne istiyorum? Ne Hissediyorum? Hangi kararlarımı ona göre şekillendiriyorum? O istiyor diye yaptığım neler var?

İlişkilerde biz olabilmek çok önemli. Bahsedilen “biz” olgusu dengeli olursa sağlıklı bir ilişkiden söz edebiliriz. “Biz” olurken “ben” kalabilmek için, kendi ilgi alanlarınızı ve kendi sosyal çevrenizi korumanızı, kararlar alırken kendinizle bağlantıyı kesmeden hareket etmenizi öneririm. Biz olurken kaybolmamak dileğiyle.