Recep Çınar
Nankörlük, Gördüğü iyiliğin, kadrini bilmeme, kendisine yapılan iyiliği veya eline geçen nimeti inkâr etme, nimeti verene karşı nankörce davranma (küfrân-ı nimet) gibi manaları içeren bir İslâm ahlakı kavramıdır.
Sahip olduğu nimetlerin ve yapılan iyiliklerin kıymetini bilmemek nankörlüktür. Bir başka ifade ile iyilikbilmez kişi demektir.
Rabbimiz Kuran’ı Kerim’de; “Görmediler mi ki, onlardan önce yeryüzünde size vermediğimiz bütün imkânları kendilerine verdiğimiz, gökten üzerlerine bol bol yağmurlar indirip evlerinin altından ırmaklar akıttığımız nice nesilleri helak ettik. Biz onları, günahları sebebiyle helak ettik ve onların ardından başka nesiller yarattık. (En’am:6)
Bu ayette Yüce Allah, geçmiş kavimlere verdiği nimetleri bildirmekte ve bu nimetlere nankörlük edip Allah’a isyan edenlerin sonunda helak olduklarını haber vermektedir.
İnsanın yaradılışında iyiye de, kötüye de, nankörlüğe de şükre de meyletmek var. Allah biz kullarına akıl ve irade verdi. Onları iyiye de, kötüye de kullanmak bizim irademizde/elimizde. Zaten bu Dünyadaki imtihan da bu değil mi? Akıl ve İrade Allah’ın emir ve yasaklarına uygun kullanılırsa O’nun rızası kazanılır, sonuç: Cennet ve Cemalullah ile mükâfatlandırılma. Nefsin ve şeytanın emrine verilirse imtihan kaybedilir ve sonuç: Cehennem ile cezalandırılma!
İyilik; karşılık beklenilmeden yapılan yardımdır.
Nankörlük ise iyilikbilmezlik, gördüğü iyiliği unutmaktır.
(Arapça) Nan: ekmek demektir, Kör de görmeyen.
Nan-Kör: ekmek körü demek oluyor. Yani, yediği ekmeği inkâr eden!
Vefalı insan; birçok zararınızı görse de, bir iyiliğinizi unutmaz. Nankör insan; bir tek zararınızı görse bütün iyiliklerinizi unutur.
Tabii bütün bunların birinci sebebi, Rabbimizin bize bir hayat nizamı olarak gönderdiği İslam’ın gereği gibi öğretilmemesinden ve yaşanmamasından kaynaklandığı bir gerçektir.
Nankörlüğün İlacı “Şükür”dür.
Şükür; her nimetin Allah’tan geldiğini bilip dil ile de hamd etmektir. Allah telânın emirlerini yerine getirip yasak ettiklerinden sakınmak şükretmek olur. İnsanların hidayeti için çalışmak, onları irşat etmek de şükür sayılır.
Şükür, Allah telânın verdiği nimetleri yerinde sarf etmek, günahlardan kaçınmaktır. İnsan, Rabbinin verdiği nimetlerle günah işlerse, nankörlük etmiş olur! Şuurlu Müslüman, Rabbine de kullarına da nankörlük etmez!
Allah (cc) İnsan Suresi, 3. ayette: “Biz ona yolu gösterdik; (artık o,) ya şükredici olur ya da nankör!”
Bakara Suresi, 152. Ayette ise: “Öyleyse (yalnızca) Beni anın, Ben de sizi anayım; ve (yalnızca) Bana şükredin ve (sakın) nankörlük etmeyin” diyor. (Nankörlük ile ilgili Kur’anda onlarca ayet var!)
Peygamberimiz bir Hadis-i Şeriflerinde; “…Dindarlıkta kendinden üstün olana bakıp tâbî olmak, dünyalıkta ise kendinden aşağıda olana bakıp, Allah’ın kendisine verdiği üstünlüğe hamdetmek… Böyle yapanları Allah, şükredici ve sabredici olarak yazar. Kim de dindarlıkta kendinden aşağıda olana, dünyalıkta ise kendinden üstün olana bakar da elde edemediğine üzülürse, Allah onu şükredici ve sabredici olarak yazmaz” der! (Tirmizî, Kıyâmet, 58)
Mevlana hazretleri öyle diyor; “Topraktan geldik, toprağa gideceğiz. Mühim olan çamurlaşmamak!”
Körün görmeye başladığında yaptığı iş bastonunu kırmaktır. Bir nankörlük bu sözde en güzel şekilde anlatılmıştır.
Güngör Altan, “Nankörlük” şiirinde öyle diyor;
Nankörlük nedir, bilmeyen var mı?
Yapılan iyiliği hemen unutmak mı?
Yoksa karşılıksız bırakmak mı?
Hayır, hiçbiri değil…
Nankörlük, vicdansızlık gibi,
Yapılan iyiliğe zulmeder gibi,
Vefanın yüceliğini unutmak gibi,
Rab’bin rahmetine küfreder gibi!
Olma sakın sen nankörden biri,
Unutma sana yapılan iyiliği,
Yap bir günde sen birine iyiliği,
Nankörse kitlenir onun yüreği !
Şunu unutmayalım ki, nankörlük iman ile bağdaşmaz!
Rabbim (cc) bizleri nankörlükten korusun!
Dostça kalın…
News
