0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Sadak, bir okçuluk terimidir. Okların ve yayın konulduğu torba veya kılıf demektir. Sırta veya bele takılır. Oku alabilmek için okçunun kolayca uzanabileceği mesafededir. Türk Ocağı Uzunköprü şubemizde bir okçuluk takımı kurmuştuk. Gençlerin ilgisi görülmeye değerdi. Hedef tahtasına puta da denilir. Merakla yayı elime alıp birkaç atış denemesi yaptıysam da putayı tutturamamıştım. Bugün birkaç deneme daha yapmak istiyorum, yayı gerip “Ya Allah!” diyerek.

 Uzunköprü’de bir okul tarih oldu. Mahmut Arif Dilmen Ticaret Lisesi artık yok. Gerekçe; öğrenci azlığı. İki bölüm Endüstri Meslek Lisesine taşınacakmış. Yeni öğrenci kaydı yapılmayacak, mevcutlar mezun olunca okul tabelasıyla birlikte Uzunköprü’ye veda edecekmiş.

Okul ile ilgili iki yazı yazmış, bağışçının ruhunu, mezunların ve okulda görev yapan öğretmenlerin hatıralarını yok etmeyin demiştim. Müdire hanımın, Zeynep öğretmenin, Orhan hocanın çabaları maalesef İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü’nün inadını kıramadı. Yazışmalar sonunda Bakanlık kapanma için olur verdi. Bağışçının varisleri bile kılını kıpırdatmıyorsa biz ne yapabiliriz ki! Kurumlarda günahkar aramadan okun asıl hedefi MEB olmalı, AKP hükümetinin eğitim politikaları olmalı diye düşünüyorum.

 Bu ülkede Devlet Planlama Teşkilatı vardı bir zamanlar. Hükümetler 5 yıllık kalkınma planları yapardı. Hangi alanda ne kadar üniversite mezununa, hangi iş kollarında ne kadar ara elemana ihtiyaç olacak? Devlet bunun istatistiklerini çıkarmak ve gereğini yapmakla yükümlüydü. Bu kurum da yok artık.

 Meslek Lisesi mezunları ticaret ve sanayi alanında aranan ve kapışılan iyi yetişmiş çocuklardı.  Okulumuzun kapasitesi dolduğunda kayıtlar kapatılıyordu. Kayıt yaptıramayan ailelerin ve o çocukların gözyaşı ve hıçkırıklarını unutamadım. Tekirdağ Anadolu Lisesi’ne Müdür olarak atandığımda tüm ülkede 25 Anadolu Lisesi vardı. Bu okullara ve Fen liselerine girebilmek için yüksek puan almak gerekliydi. Sonra ne oldu biliyorsunuz. “Proje okul” uygulamasıyla bu okulların başarılı öğretmen kadroları dağıtıldı, sonra tüm liseler Teknik Lise ve Anadolu Liselerine çevrildi.

Her İl’e, neredeyse her ilçeye bir MYO veya bir Üniversite açıldı. Çocuklar kısa yoldan hayata atılıp ekmek parasını kazanacakken, yetkin akademisyen kadrolarından mahrum, bir dört yıl daha oyalanacakları üniversitelere yönlendirildiler. Bugün sanayi dallarında ara eleman sıkıntısı had safhadayken, sokaklar üniversite mezunu işsiz gençlerle doludur. Özel okullar ve Vakıf Üniversiteleri ise darphane gibi çalışmakta, parası olanlara şans tanımakta, fırsat eşitliğini katletmektedir.

Öğrenci sayısı çok azalmış, doğrudur. İmkanlar verimli kullanılmalıdır, katılıyorum. Peki tüm çabalara, sunulan tüm katkılara rağmen İmam Hatip Lisesi’nin de öğrenci sayısı çok az. Üstelik koca okul, saray gibi. O okulun da verimlilik amacıyla bir başka okulun bünyesine taşınması düşünülüyor mu mesela?

Bir ok daha çekelim mi sadaktan?  En çok kim hak ediyor? Bence Tom Barrack veya Donald Trump. Hani bize ümmet modelini öneren, hani üniter devletin bu bölgede pek uygun bir model olmadığını söyleyen ABD Büyükelçisi Tom. Ey Barrack, bırak bu işleri bırak. Cesareti kimden alıyorsun biliyorum. Ama senin de bilmen gereken bir şey var; bu TÜRK milletinin yarısı delidir, yarısı veli. Yarısı alp, yarısı eren. İstiklal mücadelesinde, bağımsızlık aşkıyla hepimiz Mecnun, vatanın dağlarında hepimiz Ferhat’ız Barrack!!! Seni yanıltmasın bazılarının sessizliği. Fıtrat değişmez. Bu kan yine o kandır.

Trump’a da yanlış istihbaratlar yollayıp başımıza iş açma. Bak Eskişehir Beylikova sahasındaki 690 milyon tonluk “nadir toprak elementi” denilen cevhere de göz dikmişsin. Tıpkı daha önce topraklarımızdaki bor ve krom madenlerimize, Musul ve Kerkük petrollerine sahip olan, bugün Dicle ve Fırat’ın sularına el koymaya çalışan Batılı sömürgeciler gibi. Siz sömürmeye doymazsınız. Zaten hiç aç kalmadınız ki. Demem o ki, biz açlığı da biliriz, ağaç kabuklarını kemirmeyi de. Bizi bölge halklarıyla karıştırma sakın. Ölümlerle eğlenen tunç yürekli Türkleriz biz.

Trump’a da söyleyecek sözlerim var. Benim Cumhurbaşkanımı hem övüyorsun, hem de yüzüne karşı “hileli seçimleri en iyi sen bilirsin!” diyorsun. Destur bre. Utanmadan bir de sayın Erdoğan’a “meşruiyet” vereceğini söylüyorsun. Onur zedeleyen bir söz bu.  Kendini ne zannediyorsa! Bizde meşruiyeti sandıkta millet verir beyefendi.

Sahi bizi hem F-35 projesinden çıkardın, hem de parasını peşin ödediğimiz iki adet F-35 uçağını vermiyor, paramızı da iade etmiyorsun! Eşkıyalık değil mi bu? Buna rağmen KAAN uçağını yapıyoruz yerli ve milli diye de böbürleniyoruz.  Ama Hakan Fidan’ın açıklamalarından öğreniyoruz ki bu uçağın motoru Amerika’dan gelecekmiş, onu da Kongre onaylamıyormuş. Olmaz olsun böyle müttefiklik! Bize THY’na alınacak 200 Boing yolcu uçağından önce savaş uçakları gerekli.

Sayın Cumhurbaşkanımız bu konularda hangi cümlelerle ne konuştu bilgimiz yok. Ama mesela Bartelemeos bir cami imamı ile aynı statüde olmasına rağmen Heybeliada Ruhban Okulu’nun tekrar açılması için Trump’la konuşmaya hangi yetkiyle gidebiliyor? Ekümenik ünvanını alabilmek için bize rağmen Beyaz Saray’da nasıl kulis yapabiliyor? Bunu Cumhurbaşkanımıza sormak hakkımızdır.

Bugün şair yazar Yavuz Bülent Bakiler ağabeyin Marmara İlahiyat Camiindeki cenaze namazına katıldım. Uzunköprü Türk Ocağı’mızın davetlisi olarak gelmiş, Türkçemiz üzerine dört saat süren bir konferans vermişti. Zarif bir üslubu, insanı kendisine bağlayan akıcı bir anlatımı vardı. Son dönemlerinde Atatürk için yaptığı eleştiri ve Fetö övgüsü doğrusunu söylemek gerekirse onu seven milliyetçileri çok üzmüştü. Hoca Efendi cenaze namazından önce helallik isterken “Merhumu nasıl bilirdiniz?” diye sorduğunda bunlar geldi aklıma. Bir de Darendeli Hulusi Efendinin bir Atatürk düşmanına söyledikleri; “ Evladım, farz edelim ki senin söylediğin de doğru. Ama o hür bir vatan bıraktı bize. Bayrağımızın altında O’nun sayesinde onurumuzla yaşıyoruz bugün. Evladım sen onu bırak, kendi kusurlarını düzeltmeye bak!” Yavuz ağabey günahları bu dünyada bırakarak eller üzerinde tekbirlerle ayrıldı bizden. Ben bir Fatiha’yı mı esirgeyecektim ondan. Rahmetler olsun diyorum.