Hafta sonu Edirne-Kırklareli güzergahında bulunan doğup büyüdüğüm Akardere köyünde yapılacak duaya katılmak üzere yola çıktım. E 5 ten ilerleyerek Sazlıdere E5 bağlantısından girdim. Biraz ilerleyince hummalı bir yol çalışması dikkatimi çekti. Duble yolun diğer kısmında seyir etmeniz mümkün. Çok sayıda araç o kadar çalışan. Durarak bir süre bu çalışmaları hayretle izledim.
Yıllardır bir türlü bitirilemeyen Edirne-Kırklareli yolu önümüzde yapılacak seçime yetiştirilir herhalde. Aralık 2020 ayında yeni yıla birkaç gün kala Ulaştırma Bakanının teşrifleri ile şaşalı bir törenle yol açıyoruz diyerek Edirne-Kırklareli yolu yarım yamalak olduğu halde E5 yoluna 5 km lik bağlantı sağlayacak Sazlı dere varyantı yıldırım hızıyla açılıverdi. Seçim yaklaşıyor laf olsun torba dolsun misali hadi bir şov yapalım dediler. Üç yıl geçti yol bozuldu şimdi de yeniden yapılıyor. Yazık bu ülkenin kaynaklarına. Bu beceriksizlikler yüzünden bugün ne hale geldiğimiz ortada.
Ülke kaynakları yıllardır hesapsız kitapsız, plansız, denetimsiz çalışmalar yüzünden heba edile duvara tosladık. Ekonomik kriz halkımızın her kesimini inim inim inletiyor. Yıllardır enflasyon canavarı halkı yoksullaştırdı, Açlığa mahkum etti. Memnuniyetsizlik daha da artıyor. Zamların ardı arkası kesilmiyor. Üretici üretemez hale geldi. Çiftçi isyanlarda, İşçi, emekli meydanlarda, Okullar açılacak aileler şaşkın, Devlet yeni vergiler ve zamlar getirmenin peşinde.
Bu ülke her gün vahşi bir servet transferine sahne oluyor. Yani soyuluyor. Soyula soyula bu günlere geldik. Milyonlarca insanın cebinden, tasarruflarından alınan değerler belli bir gruba, belli bir oligarşik yapıya bir servet transferi olarak yıllardır aktarılıyor. Öyle bir kapalı düzen kurulmuş ki bu düzen sorgulanamıyor. Denetlenemiyor. Hiçbir şekilde görülemiyor. Çünkü şeffaflık yok.
İnsanlık tarihi yerleşik hayata geçtikten sonra en önemli meselesi vergidir. Çünkü vergi kazandığınızın, emeğinizin bir kısmını kamu hizmetlerinin karşılanması için vergi verirsiniz. Nedir bunlar Güvenliktir, sağlıktır, eğitimdir. Yaşadığımız çevrenin altyapısıdır. Vergi veriyorsunuz, nereye harcandığının hesabını veren yok. Yandaş müteahhitlere aktarılan gelirlerden vergi muafiyeti sağlanarak onlardan vergi alınmıyor, kiraları ertelenerek servetlerine servet katılırken, halka sürekli ek vergiler getiriliyor. Yollardan, Köprülerden, tünellerden geçmediğiniz halde cebimizden devasa paralar alınıyor, ayrıca para da ödemek zorunda kalıyorsunuz.
Eğitim diyorsunuz, Çocuğunuzu devlet okuluna veriyorsunuz para ödüyorsunuz. Özel okul ücretleri bir milyona yaklaşmış, Sağlık derseniz perişan. Katkı payları ilaç bedellerine yaklaşmış. İnsanlar ödeyemiyor. Sağlık hizmetleri paralı, Devlet kurumlarından ücret ödemeden hizmet alamıyorsunuz. Adalet arıyorsunuz, en ufak bir dava başvurunuzda bile sizi zorlayan ücret ödüyordunuz. Bir zamanlar Reha Muhtar ekranlarda hep soruyordu. Nerde bu devlet. Diye sorası geliyor insanın. Güvenlik diyorsunuz! Ülkenin giriş kapıları yol geçen hanı olmuş. Dışardan gelene kapılar açık, iddialara göre Ülkede 15 milyona yakın sığınmacı, mülteci var deniliyor. Bunların bedelini Ülke insamız karşılamak zorunda mı? Devlet kendi vatandaşına ceza veriyor. Yurt dışı çıkış harcını 500 tl çıkarıyor. Anayasal veya insan hakkını, seyahat özgürlüğünü tanımıyor. Dünyada benzeri olmayan bir uygulama. Vay halimize.
Buralardan çıkayım diyorum ama mümkün mü? Köyüme dua vesilesiyle gittiğimi yukarıda ifade etmiştim. Kahvede oturduk çay içelim dedik. Köylü kardeşlerimizle, Abilerimizle sohbet ettik. Konu gene ekonomiye geldi. Hiç kimsenin yüzü gülmüyor. Herkes dertli, Üretemez hale gelmişler. Girdi fiyatları yüksek. Ürün taban fiyatları çok düşük. Baksanıza geçen yıl devletin açıkladığı Buğday alış fiyatı 8.25 tl. Bu yıl 9.25 tl, Ayçiçek taban fiyatı geçen yıl 14 tl. Bu yıl 20 tl. Verim geçen yıl dönümde 180-200 civarında iken bu yıl 100-110 civarında, Kuraklık vurmuş zaten öbür taraftan bir de devlet vuruyor. Bu şartlarda köylü nasıl üretecek? Ülkede enflasyon gerçek anlamda 200 lere ulaşmış, verilen taban fiyatlarına bakınız. Olacak şey değil. Ama bizde oluyor işte. Toplamadan tarlasını süren köylü varsa bu gidişat iyi değildir. Vesselam.
Ülkemiz ve Ekonomimiz bu hale gelmiş ise bunun sorumlusu siyasi iktidardır. Kötü yönetimdir. İtibardan tasarruf olmaz deyip sonra da Tasarruf genelgesi yayınlayan ancak lüks ve şatafata devam eden anlayıştır. Ama, tüm bu sorumsuzlukların bedeli Vatandaşa ödetiliyor. İşte eylül ayında yine vergi paketi geliyor. Gene vurun abalıya diyecekler. Bakınız, bu yılın ilk yedi ayında 2900 şirket kapanmış, İflaslar artıyor. İlk altı ayda kapanan Kooperatif ve işyerleri sayısında geçen yıla göre %30 artış var. 2023 te Konkordota ilan edenler yılda 1516 iken, 2024 ayının ilk 7 ayında bu sayı 1554 olmuş. İcra dairelerindeki dosyalar çığ gibi büyüyor. Döviz yükselişte, Dış borçlar zirvede, İşsizlik artıyor. Enflasyon düşmüyor. Açlık ve yoksulluk sınırları tırmanışta, Her şeyi ithal ediyoruz. Cumhuriyetle kazanılan sanayi ve istihdam alanlarımız bir bir satıldı. Ülke toprakları yabancılara satıldı, satılmaya devam ediyor. Siyaset geçinme, zenginleşme, İmar rantlarını servete dönüştürme aracı haline geldi. Ekonominin sorumlusu benim diyenler, Ben ekonomistim diyenler, Nas var, NAS sana bana ne oluyor? Faizler daha da düşecek deyip bugün faizleri %50 ye çıkaranlar ekonomideki bu kötü gidişata rağmen halkla dalga geçerek çok iyiyiz nasıl diyebiliyorlar. Pes Vallahi!
Netice itibarıyla; Adalet ve güven unsurları sağlanamadığı, İşsizliğe, Yüksek enflasyona, Bütçe açıklarına dur denilemediği, Ciddi tasarruf tedbirleri uygulanmadığı, Üretim seferberliği başlatılmadığı, Tek adam rejiminden çıkılmadığı ve iktidar değişmediği sürece, Vergi ve zamlarla Ekonomiyi düze çıkarmak mümkün değildir.
News
