0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Kırklareli Büyükmandıralı Akman Akay, yaklaşık 10 yıl hipodromlarda jokeylik yaptıktan sonra erken teşhisle öğrendiği kemik kanserini yenerek, çocukluk tutkusu atlarla bu kez yetiştirici olarak ilgilenmeye başladı. 41 yaşındaki Akay, “3 yıl yürüyemedim, çok ağrılarım vardı. Yürüyemediğim halde hiç mücadeleyi bırakmadım. İki bastonla dahi ata bindiğim oldu. Şu an atların tüm bakımını yapıyorum” dedi.

Kırklarelili Akman Akay, yaklaşık 10 yıl hipodromlarda jokeylik yaptıktan sonra erken teşhisle öğrendiği kemik kanserini yenerek, çocukluk tutkusu atlarla bu kez yetiştirici olarak ilgilenmeye başladı. Babaeski ilçesi Büyükmandıra beldesinde oturan 41 yaşındaki Akay, çocukluğunda dedesinin atlarına ilgi duyarak biniciliğe adım attı.

Gençlik yıllarında jokey olma hayalinin peşinden giden Akay, ailesiyle İstanbul’a göç ettikten sonra jokeylik eğitimi aldı.

Hipodromlarda 1999 yılında 15 yaşında mesleğe başlayan Akay, yaklaşık 10 yıl boyunca birçok yarışta başarı elde etti.

Mesleğinin 10. yılında sağ dizindeki ağrı şikayetiyle hastaneye başvuran Akay, yapılan tetkiklerde kemik kanseri olduğunu öğrendi. Tedavi sürecinde 7 kez ameliyat geçiren Akay’ın sağ bacağı 2020’de 36 yaşındayken ampute edildi. Hastalığı nedeniyle jokeylik kariyerini noktalayan Akay, iyileştikten sonra tekrar köyüne dönerek çocukluk hayaline yeni bir yön verdi. Sağ bacağına protez takılan Akay, şampiyon jokeylik kariyerinin ardından bu kez şampiyon atlar yetiştirmek için çalışıyor.

Dedesinden kalan çiftlikte 8 atla ilgilenen Akay, bakım, antrenman ve yetiştiricilik çalışmalarını sürdürüyor.

“YÜRÜYEMEDİĞİM HALDE HİÇ MÜCADELEYİ BIRAKMADIM”

Akay, bacağının ampute olması nedeniyle yaklaşık 3 yıl yürüyemediğini ancak hiçbir zaman mücadeleyi bırakmadığını söyledi.

Kanser hastalığı nedeniyle jokeylik kariyerini noktaladığını anlatan Akay, şunları kaydetti:

“Köyüme döndüm. Sağ olsunlar arkadaşlarımız hastalığımda bizi hiç koparmadı, hep ziyarete geldiler. Biz de tecrübemizle arkadaşlara yardımcı olduk. 3 yıl yürüyemedim çok ağrılarım vardı. Yürüyemediğim halde hiç mücadeleyi bırakmadım. İki bastonla dahi ata bindiğim oldu. Şu an atların tüm bakımını yapıyorum. Mücadeleyi bıraksaydım zaten atlatamazdım, o ağrılara göre.”

“ATÇILIK BİR TUTKU”

Zor günler geçirdiğini ancak erken teşhis ve at sevgisiyle kanseri yendiğini dile getiren Akay, sözlerini şöyle tamamladı:

“At yetiştiriciliğinin yanında çiftçilik de hayvancılık da yapıyoruz, büyükbaş, küçükbaş… Ama atçılık bir sevda, bir tutku. Bırakamadık. Bize zevk verdiği için, işi de bildiğimiz için bırakamadık. Yarış kazanmak çok farklı bir duygu, çok yarışlar kazandık, onun heyecanını hiç unutamadığım için bırakamadık, tekrar devam ediyoruz. Atlarımız koşuyor, koşanlar da başarı gösteriyor.” (aa)