Recep Çınar
Cumhurbaşkanı kararıyla Trakya Üniversitesi (TÜ) Rektörlüğü’ne atanan Prof. Dr. Mustafa Hatipler, Üniversitede iki dönem üst üste rektörlük yapan Prof. Dr. Erhan Tabakoğlu’ndan görevi törenle teslim aldı. Sayın Hatipler, “Bu Kurumu yönetirken en dikkat edeceğim hususların başında liyakat olacağını bu kürsüden sizlerin huzurunda özellikle vurgulamak istiyorum” dedi.
Çok geçmeden, Trakya Üniversitesine bağlı Sultan 2. Bayezid Külliyesi Sağlık Müzesi Müdürünü görevden alarak, yerine 12 yıl önce Müze Müdürlüğünden ayrılan Enver Şengül’ü tekrar göreve getirdi. Enver Şengül de, bu atamadan memnun ve sevinçli olduğunu söyledi.
Sayın Hatipler’in “liyakat” anlayışını bilemeyiz! Ancak, yerel basında yer alan habere göre Enver Şengül göreve getirilir getirilmez ilk işi 2. Bayezid Külliyesi ve Sağlık Müzesi’nin, üç yıl önce ziyarete açılan imaret müzesinde, “Yahya Baba Mutfağı”nda hayırseverlerin getirdikleri erzakla veya nakit yapılan yardımlarla beş asırlık “Lokma ikram” geleneğine son vermesi anlaşılır gibi değil! Yoksa liyakat denen şey bu mu?
Gelelim Lokma konusuna!
Önce, Lokma geleneği nereden gelir? Birçok kaynağa göre lokma geleneği, Osmanlı İmparatorluğu döneminden beri var olan bir uygulamadır. Osmanlı döneminde toplumda paylaşım ve dayanışma kültürü çok önemliydi ve bu nedenle özel günlerde veya kutlamalarda insanlar bir araya gelir, lokma geleneği ile birlikte sevinçlerini paylaşırlardı.
Ayrıca bazı kaynaklara göre lokma geleneği, dini bir kökene sahiptir. İslam inancına göre sadaka vermek ve yardımlaşmak önemli bir ibadettir. Lokma geleneği de bu anlamda bir yardımlaşma ve paylaşma eylemidir. Özellikle Dini Bayramlar gibi özel günlerde lokma geleneği sıklıkla uygulanır ve insanlar bu yolla sevinci paylaşır, fakirleri sevindirirler.
Günümüzde de lokma geleneği, Türkiye’de ve birçok İslam ülkesinde hala devam etmektedir. Özellikle Cami avlularında, meydanlarda veya özel organizasyonlarda lokma dökülerek insanlar bir araya gelir, dualar edilir ve sevinçle paylaşılır. Bu geleneğin kökeni tarihe dayanmasına rağmen günümüzde hala devam etmesi, her şeye rağmen insanlarımızın birlik ve dayanışma duygularının güçlü olmasından kaynaklandığı söylenir.
Bu konuda bir de “Aşçı Yahya Baba” yaşanmış hikâyesi var! Yahya Baba,Edirne’de yaşamış önemli bir evliyadır. Doğum ve vefat tarihleri kesin olarak bilinmemekle birlikte, 15. yüzyılda yaşadığı tahmin edilmektedir. Tunca Nehri kenarındaki “Sultan Külliyesi”nde aşçıbaşı olarak görev yapmıştır.
Yahya Baba, pişirdiği yemekleri Allah’a şükrederek dağıtır ve insanlara yardım etmeyi öğütlerdi. Özellikle artan yemekleri Tunca Nehri’ndeki balıklara dökmesiyle tanınır. Bu davranışı, O’nun sadece insanlara değil, tüm canlılara karşı merhametli olduğunu gösterir.
Hikâyesinde; Bir gün Sultan Bayezid-i Veli, Yahya Baba’nın bu davranışını sorguladığında, nehirdeki balıkların başlarını sudan çıkararak, “Sultanım! Devletin artığını bize çok mu görüyorsun?” demesi üzerine Yahya Baba secdeye kapanarak ruhunu teslim ettiği söylenir!
Sultan 2. Bayezid Külliyesi en çok turist çeken eserlerimizden biridir. Gerek ülkemizden gerekse başka ülkelerden her yıl yüz binlerce turist ağırlanır. Edirne’ye gelip de 2. Bayezid Külliyesini ziyaret etmeyen turist pek yoktur. Halkımız, bu “Lokma yasağı” yanlışından acilen dönülmesini bekliyor!
Dostça kalın…
News
